*** खंत

***
साद जेव्हां घातली मी,थांबले नाही कुणी
टाळले सा-या दिशांनी,ऐकले नाही कुणी

जोडली नाती तरी नामानिराळा राहिलो
पान माझ्या पुस्तकाचे चाळले नाही कुणी

प्रश्न माझा एकटा दारी उपाशी थांबला
उत्तराची वाट होती,बोलले नाही कुणी

ओळखीचे लोकही दूरस्थ होऊ लागले
भेटती रस्तात सारे,आपले नाही कुणी

शब्द लोकांना दिलेले सर्व आम्ही पाळले
आपल्या शब्दांस येथे जागले नाही कुणी

आतला काळोख जेव्हां पापण्यांनी झाकला,
एकल्या दुःखास माझ्या स्पर्शले नाही कुणी

बाव-या वेडया मनाला ,खंत आता वाटते
सोबती खेळावयाला लाभले नाही कुणी