*** भाळले दुःख माझ्यावरी

***

भाळले दुःख माझ्यावरी,पाहुण्यासारखे वावरू लागले
खूप होती सुखे वर्षली,पूर मोठे अता ओसरू लागले....

दुःख जेव्हां घरी नांदते,आपल्याशी बरे कोण हो बोलते ?
बोललो माझियाशी अता ,अंतरी या झरे पाझरू लागले...

लोपला सूर कोठे अता.,लागला एकदा ना मनासारखा
ना करी धुंद वारा मना,वृक्ष बागेत ना मोहरू लागले....

तोल माझा ढळे ना कधी ,देखणा हात हाती सुखाचा असे...
दुःख माझे सदा सोबती, तेच आता मला सावरू लागले....

काय आशा धरावी मनी, कोण आहे कुणाचा इथे ?
आज हे हुंदके माझिया,आसवांना अता आवरू लागले....